Strefa ciszy

Co oznacza “strefa ciszy” – miejsce a może stan ducha? W przypadku powieści Izy Iwan można by mówić o obojgu. Młoda bohaterka Anka szuka wyjątkowego miejsca, aby się “wyciszyć” po latach pracy w korporacji reklamowej… I nieudanym romansie ze starszym od niej mężczyzną, kierownikiem owej agencji.

Rodowita mieszkanka Krakowa, która w tym dużym mieście spędziła większość życia nie ma ochoty na stresującą egzystencję w metropolii. Nadszedł czas na gruntowną odmianę: ich symbolem stanie się zmiana miejsca życia. Zauroczona starym, opuszczonym domem na Pojezierzu Gnieźnieńskim, planuje przeprowadzkę do malutkiego Ostrowa, gdzie nie dociera nawet komunikacja miejska.

Na czas remontu swojego nowego domu, Anka zamieszkuje w nieco większym Powidzu: wynajmuje dwa pokoje w tej miejscowości turystycznej. Cała odmiana zdaje się jej wychodzić na dobre – poznane tam osoby zdają się być jej bliższe, aniżeli krakowscy koledzy z pracy, od których latami dzieliła ich tylko cienka przegroda z pleksi.

Do nowych znajomych zalicza się młody sąsiad imieniem Olek oraz pracująca w bibliotece Milena. Ta osoba o pełnych kształtach sprawia wrażenie bardzo sympatycznej. Szybko zaprzyjaźni się z główną bohaterką i bardzo często będzie jej towarzyszyć. Anka opowie wesołej bibliotekarce o swoim zawodzie miłosnym, związanym z pracą w agencji reklamowej, o spadku po prababci, który pozwolił na opuszczenie Krakowa, zakup i wyremontowanie starego domu.

Wszystko zdaje się dobrze układać: Anka zajmuje się swoim ogrodem, czyta książkę “Rok na działce” i kupuje coraz to nowe meble. Pewnego dnia jednak w okolicy, gdzie mieszka dochodzi do tragicznego zdarzenia: malutki chłopiec zostaje porwany ze swojego wózeczka. Niedługo potem ginie kolejne dziecko… Do bohaterki zaczynają docierać niedobre wieści o “złym domu” – to właśnie jej wyremontowana niedawno posesja…

Trzeba przyznać, że książkę Izy Iwan czyta się niezwykle szybko! Jest dobrze napisana – nie ma w niej “przeładowania dialogami” czego bardzo nie lubię. Akcja jest spójna, autorka sprawnie prowadzi czytelnika i umiejętnie buduje napięcie. “Strefa ciszy” to całkiem udana powieść, przygody Anki w jej “złym domu” budzą zainteresowanie, do zalet zaliczyłabym również zakończenie, zupełnie nieoczekiwane, a przez to orginalne… Kto stoi za porwaniami? Aby się dowiedzieć, należy tę książkę przeczytać!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorce.

Autor: Iza Iwan

Wydawnictwo: Ridero

Recenzja przedpremierowa




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Grubaska

Obraz
  Dlaczego niektórzy ludzie są przekonani, że są największymi pechowcami świata? Czemu los bywa przewrotny? Jakim cudem czasami żyje się dla jedzenia a najbliższym “przyjacielem” staje się żołądek? Odpowiedź na te pytania jest oczywiście trudna, odniosłam jednak wrażenie, iż stanowią one “oś” wokół której zbudowana jest fabuła książki Patrycji Żurek. “ Grubaska” to powieść, o której wiele można by powiedzieć, co jednak jest pewne to lekkość pióra, którą mogłaby się pochwalić autorka… Jej pozycję czyta się łatwo oraz przyjemnie – nie licząc z pewnością, ile kartek pozostało do końca, co jest wielką zaletą. Książka posiada również inne plusy, o których należy wspomnieć, na początek jednak chciałabym skoncentrować się na pytaniach, które postawione są na początku… Zacznijmy od ostatniego. Jest mi ono szczególnie bliskie, jako że bez wątpienia należę do osób, które żyją dla jedzenia. Biorąc to pod uwagę, dobrze rozumiem główną bohaterkę, której najbliższym “przyjacielem” zdaje się być
Czytaj więcej

Produkcja masowa

Obraz
  “Mijali się bez słowa, jakby jedno żyło w realnym wymiarze białostockim, a drugie w równoległym świecie duchów” – tymi słowami autorka powieści “Produkcja masowa” opisuje codzienność swoich bohaterów… Które z nich żyje “w realnym wymiarze białostockim”? Moim zdaniem chodzi tu o Wiktorię – urodziwą, lecz niezwykle oziębłą żonę sympatycznego Janka. Ta młoda kobieta obsesyjnie dba o wygląd – odżywia się tylko pęczniejącą w lodówce owsianką – i zdecydowanie ignoruje swojego męża. Trzeba przyznać, że niewiele ich łączy. Wiktoria jest córką zamożnych rodziców, on zaś wychował się w domu dziecka. Janek ukończył bardzo niepraktyczny kierunek – filologię polską – i marzy o tworzeniu scenariuszy filmowych, ona zaś wykonuje prozaiczne zajęcie: dba o urodę klientek w gabinecie estetycznym. Zakochali się w sobie, to pewne, uczucie jednak nie wytrzymało w zderzeniu, jak to mówią, z rzeczywistością. Niedługo po przyjściu na świat jedynego dziecka, rudowłosej, niepodobnej do rodziców Julki i
Czytaj więcej

Hotel Bankrut

Obraz
“Chodzisz do roboty, której nienawidzisz. Kupujesz rzeczy, których nie potrzebujesz. Mieszkasz z babą, która cię nie kocha. W końcu zrozumiałem, że choćbym nie wiem jak się starał, to nigdy nie wystarczy” – czytam. Ten cytat z książki “Hotel Bankrut” jest uderzająco trafny, nieprawdaż? Powieść Magdaleny Żelazowskiej to doskonałe studium przypadku – a może przypadków? Ludzi, którzy z powodu biedy, nieprzystosowania, a może z winy okrutnych mechanizmów tego świata są “jak grosz, który wyszedł już z obiegu.” Pozwolę sobie wyznać, że należę do osób zdecydowanie leniwych. Lubię wszystko to, co łatwe i przyjemne – dotyczy to również książek. Preferuję pozycje, które czyta się bez wysiłku, tymczasem “Hotelu Bankrut” nieuważnie czytać się nie da. To książka wymagająca skupienia i pewnej koncentracji, jako że wątki z losami bohaterów coraz to urywają się, by następnie przeplatać z historiami innych… Kim są główne postaci? Zacznijmy od słów samej autorki, która opisuje ich w ten sposób: “Be
Czytaj więcej