Za rękę z Koreańczykiem

O tym, jak może wyglądać życie z Koreańczykiem u boku, dowiadujemy się z autobiograficznej książki Anny Sawińskiej. Do rozmowy zaproszono kilka polsko – azjatyckich par. Są tacy, którzy mieszkają w Korei od dłuższego czasu i ci, którzy sprowadzili się tam całkiem niedawno… Jak Monika, przemiła Polka, którą autorka książki opisuje jako osobę “zaskakującą.”

Zadziwia ona choćby tym, że po kilkunastu zaledwie dniach w Seulu porusza się bez problemu własnym autem po tym wielomilionowym mieście… Monika jest żoną Azjaty, którego wszyscy nazywają Steve. Nie jest on “typowym” Koreańczykiem – jako takowy, byłby osobą raczej tradycyjną, która pozwala, by usługiwała mu małżonka.

Monika uczy Steva sprzątania po sobie i opieki nad dzieckiem. Prosi go również, by nie mlaskał przy jedzeniu – jak się okazuje, Koreańczycy robią tak, gdy coś im wyjątkowo smakuje. Chwali swoich teściów, którzy nieustannie odciążają Polkę w obowiązkach, które według tradycji powinna wypełniać żona najstarszego syna.

Książka “Za rękę z Koreańczykiem” to pozycja godna polecenia. Dowiedziałam się z niej wielu ciekawostek, dotyczących tego azjatyckiego kraju. Społeczeństwo okazuje się być bardzo hierarchiczne. Na szczycie koreańskiej “piramidy” znajdują się ludzie starsi. Szacunek wobec nich nakazuje dawania im wszędzie pierwszeństwa – czy chodzi o środki komunikacji publicznej, czy o pierwszeństwo w zatłoczonej windzie…

Korea to kraj, gdzie ponoć używanie jednorazowych rękawiczek należy do rzadkości – nawet w szpitalach. Małe dzieci przebywają w placówkach szkolnych od rana do wieczora. Przedszkola na przykład otwarte są od ósmej rano do dziewiętnastej wieczorem… Jeśli to nie wystarczy zapracowanym rodzicom, istnieją takie, gdzie dziecko można zostawić aż do dwudziestej drugiej!

Jeśli ktoś rozważa zamieszkanie w Korei, zainteresuje go na pewno kwestia żywieniowa. Otóż nie opłaca się gotować w domu – jedzenie w barach i restauracjach jest wyjątkowo tanie… Do ciekawostek można dodać, iż mieszkańcy tego kraju są często przekonani, że w Korei nie ma homoseksualistów. Przeczy temu rozmowa z Polakiem, który znalazł sobie koreańskiego partnera.

Do niewątpliwych zalet książki Anny Sawińskiej zaliczyć można lekkość pióra autorki. “Za rękę z Koreańczykiem” czyta się wyjątkowo przyjemnie. Raz po raz z opowieści bohaterów wyłaniają się jakieś ciekawostki – jak choćby to, że Koreańczycy są ponoć mało spostrzegawczy. Egzystują zatopieni w małym, prywatnym świecie, inni ludzie mało ich obchodzą.

Zdaniem jednego z rozmówców są również zamknięci w sobie. Nie lubią mówić o swoich problemach… Czy tak jest naprawdę? Nie wiem. Jedyne, czego zabrakło mi w książce, to właśnie “zdania Koreańczyków.” Bardzo chętnie poczytałabym, co takiego myślą oni o swoich polskich partnerach. Pomimo tego książka “Za rękę z Koreańczykiem” jest ciekawa i z pewnością znajdzie swoich czytelników!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu SAGA Egmont Polska.

Autor: Anna Sawicka

Wydawnictwo: SAGA Egmont Polska

Literatura faktu



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szczęście do poprawki

Obraz
Szczęście to, według definicji znalezionej w Internecie, uczucie zadowolenia, radości oraz wszystko, co wywołuje ten stan. Jeśli tak, to dla bohaterki książki Arlety Tylewicz przez długi czas “szczęście” oznaczało… Bycie tak zwaną kobietą – bluszczem, czyli osobą pasywną, całkowicie zależną od swojego partnera. Cóż – o gustach się nie dyskutuje: to, co dla jednych jest ujmą, sprawia przyjemność innemu… Szczupła, jasnowłosa Jagoda była przekonana, że miała wiele powodów, by uważać się za wybrankę losu. Własny dom z ogródkiem, kochający rodzicie (posiadacze posesji w malowniczym Szczyrku) no i przystojny mąż… Trzydziestolatka nie mogła pochwalić się wprawdzie imponującą karierą zawodową, rekompensowało to jednak uczucie spełnienia, znajdowane w relacji małżeńskiej z Leszkiem… Do czasu jednak! Pewnego dnia, gdy Jagoda oglądała telewizję w swoim przytulnym gniazdku, czekając aż biszkopt się upiecze, na samochód Leszka, zaparkowany przed domem jego kochanki, spadł konar drzewa. Policjanc...
Czytaj więcej

Mokra biel Bambino

Obraz
Napisałem powieść… I co z tego? Tworzenie książek jest szczególnie narażone na wątpliwości tego rodzaju, ponieważ autor nie ma możliwości przewidzenia, jak efekt końcowy zostanie odebrany przez czytelników. Brak dobrego przyjęcia lub niska sprzedaż utworu sprawia, że autor zadaje sobie pytanie, czy warto pisać książki. Nadchodzą chwilę zwątpienia: zastanawiamy się, czy nasze działanie ma sens. Nie mamy ochoty realizować projektów skazanych na porażkę lub takich, które nie prowadzą do wymarzonego celu. Tak właśnie czuję się obecnie. Przestałam pisać – bo i po co? Doszłam do wniosku, że cały ten “interes z pisaniem” nie prowadzi do niczego dobrego… Nawet jeśli uda mi się stworzyć prawdziwe arcydzieło, zatonie ono w morzu przeciętnych lub zwyczajnie złych książek… Bo tylko takie ukazują się na rynku, nieprawdaż? Otóż nie: tomik opowiadań Aleksandry Igras stanowczo przeczy takiemu założeniu. Pomimo, że mamy tu do czynienia z debiutem, utwór zaskakuje swoją dojrzałością. Mnie samą urzek...
Czytaj więcej

Słodko - gorzko

Obraz
  Moja córka ma tylko czternaście lat, ale w swojej włoskiej szkole średniej może się pochwalić znajomością osób o odmiennej orientacji seksualnej. Jej koleżanka E. jest lesbijką, znajomy G. opowiada wszystkim, że podoba mu się chłopak z innej klasy… Francesca wie, co oznacza homoseksualizm – w moich czasach wyglądało to inaczej. Jako że przyszło mi urodzić się epoce Gierka, sprawy sprawy seksu otaczał pewien nimb tajemnicy. Pamiętam, jak niedługo po tym, jak skończył się w Polsce komunizm w telewizji pokazywano film z pewną dozą erotyzmu. Nazajutrz omawiały go moje dwie sąsiadki, panie w starszym wieku. “ Wiesz, jakie to rzeczy wczoraj oglądałam? Baba poszła spać z chłopem i patrzyła na jego wacka! Ja czterdzieści lat żyję z moim starym, mieliśmy ośmioro dzieci i takich rzeczy nigdy nie widziałam.” Jeśli tak przedstawiały się sprawy “tradycyjnego” seksu, to historie kochających inaczej musiały być zupełnie zepchnięte pod dywan… I tak właśnie było. O tym, że istnieją homosek...
Czytaj więcej